Protocollen
Protocol voor pesten
Het pestgedrag onder jongeren neemt de laatste jaren steeds meer toe – niet alleen op school, maar ook op de sportclub. Om clubs handvatten te bieden bij het beperken van pestgedrag heeft de Judo Bond Nederland (JBN) een pestprotocol opgesteld dat geïnspireerd is door het protocol van de Koninklijke Nederlandse Hockey Bond.
Allereerst wordt achtergrondinformatie gegeven over de vraag wat pesten nu eigenlijk is en de manier waarop het herkend kan worden. Verder biedt het clubs tips over het bespreekbaar maken van en het invulling geven aan dit onderwerp.
Wanneer u vragen heeft over dit onderwerp of over het pestprotocol zelf, kunt u contact opnemen met het bestuur van Judo Club Nuth (klik hier).
Heeft u een reden om contact te zoeken met de vertrouwenspersoon van Judo Club Nuth, mail dan naar bijgaand e-mailadres en er zal contact met u worden opgenomen. Uw contact zal geheel buiten het bestuur van Judo Club Nuth gebeuren en natuurlijk geheel privé blijven: jcnuthvertrouwenspersoon@gmail.com.
Achtergrondinformatie
Plagen of pesten?
Pesten is niet hetzelfde als plagen. Bij plagen zijn de machtsverhoudingen gelijk: de ene keer is de een ‘het lijdend voorwerp’ en dan weer de ander. Bij plagen is er sprake van een incident. Vaak is het een kwestie van elkaar voor de gek houden. Bij plagen loopt de geplaagde tevens geen blijvende psychische en/of fysieke schade op en hij/zij is er meestal toe in staat zich te verweren.
Pesten is echter structureel. Pesten kan kinderen echt tot wanhoop brengen. Vanwege het structurele karakter van pesten moet er echt beleid worden gemaakt om het probleem aan te pakken. Een kortlopend project of eenmalige activiteit zet meestal onvoldoende zoden aan de dijk.
In hoofdlijnen kunnen de volgende verschillen worden aangegeven:
| Plagen | Pesten |
| Incidenteel | Structureel |
| Gelijke machtsverhoudingen | Ongelijke machtsverhoudingen |
| Geen psychische en/of fysieke schade | Grote kans op psychische en /of fysieke schade |
Kenmerken van pesten
Pesten heeft een aantal duidelijke kenmerken:
- Pesten gebeurt opzettelijk
- Pesten is bedoeld om schade toe te brengen (fysiek, materieel of mentaal)
- Bij pesten is er altijd sprake van ongelijke machtsverhoudingen (fysiek of verbaal sterkere personen kiezen minder weerbare personen als slachtoffer)
- Pesten gebeurt systematisch
- Pesten houdt niet vanzelf op, maar wordt eerder erger als er niet wordt ingegrepen
Pesten is van alle tijden en komt in alle groepen en culturen voor. Het is dus een typisch menselijke ondeugd die altijd verborgen aanwezig is en steeds weer de kop kan opsteken.
Wie pesten er en wie worden er gepest?
Kinderen die pesten lijken vaak sterke kinderen in een groep. Het zijn kinderen die problemen hebben in de thuissituatie, die voortdurend strijd voeren om de macht in de groep, omdat zij zich verloren voelen in de groep. Door te pesten proberen zij indruk te maken op de groep; door een ander naar beneden te halen, vijzelen zij hun eigenwaarde op.
Kinderen die gepest worden zijn meestal onzeker, voorzichtig en hebben vaak een negatief zelfbeeld. Ze hebben soms moeite met sociale vaardigheden en zijn vaak geïsoleerd. Hoewel de gepeste fysiek vaak zwakker is dan de pester, hebben kenmerken als gewicht, kleding of het dragen van een bril over het algemeen minder invloed dan wordt gedacht. Gepeste kinderen hebben er wel moeite mee zichzelf te verdedigen. Ze voelen zich machteloos tegenover de pester. Gepeste kinderen voelen zich vaak erg eenzaam.
Daarnaast is er een groep kinderen die geen actieve rol speelt in het geheel, maar die wel bepalend is voor het voortduren van het pestgedrag. Pestende kinderen kunnen zich gesterkt voelen door de zwijgende instemming van derden.
Hieronder volgen enkele veel voorkomende pesterijen die pesters met hun slachtoffers uithalen:
- Volstrekt doodzwijgen
- Isoleren
- Psychisch en/of fysiek mishandelen
- Slaan of schoppen
- Voortdurend zogenaamd leuke opmerkingen maken over een budoka
- Bezittingen afpakken of stukmaken
- Jennen
- Het slachtoffer voortdurend de schuld van iets geven
- Opmerkingen maken over kleding of uiterlijk
- E-mails of sms-berichten met een bedreigende of beledigende inhoud versturen
- Beledigende afbeeldingen van het slachtoffer digitaal verspreiden of op het internet plaatsen